Używamy Cookies w celu dostosowania naszych serwisów do indywidualnych potrzeb użytkowników.
Dalesze korzystanie z tego serwisu oznacza, że będą one zapisane w pamięci urządzenia. Dowiedz się więcej o naszej polityce prywatności

Zamknij

16 - 25/06/2017

Galeria

Zapraszamy na debatę wokół osobistych więzi, które łączyły profesora Zygmunta Baumana z poznańskim środowiskiem akademickiem i twórczym. Otwarte dla wszystkich spotkanie poprowadzi Michał Merczyński, dyrektor Malta Festival Poznań.

18 września, godz. 18.00, Teatr Polski w Poznaniu, Duża Scena

Organizatorzy: Teatr Polski w Poznaniu, Instytut Kulturoznawstwa UAM
Koncepcja debaty: prof. Anna Zeidler-Janiszewska
Prowadzenie: Michał Merczyński
Udział biorą: prof. Aleksandra Jasińska-Kania, prof. Roman Kubicki, prof. Piotr C. Kowalski, prof. Anna Wolff-Powęska

Debata będzie ilustrowana prezentacją materiałów wizualnych.

Podczas III Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego odbędzie się sesja plenarna, której głównym tematem stanie się wpływ koncepcji Baumana na polskie badania kulturoznawcze. Wcześniej jednak zapraszamy do udziału w otwartej dyskusji właśnie na temat osobistych więzi, które łączyły Profesora z poznańskim środowiskiem akademickim i twórczym.

Z naszym miastem Zygmunt Bauman związany był oczywiście biograficznie – to w pierwszym rzędzie przedwojenny Poznań jego dzieciństwa. To jednak również – już po 1989 rok – miejsce, do którego wracał niezwykle chętnie.

W połowie lat 90., w okresie, kiedy dyskusje nad warunkami ponowoczesnego życia w Polsce intensyfikowały się, w Poznaniu i Puszczykowie odbyły się niezwykle ważne seminaria z udziałem Zygmunta Baumana. Ich efektem stały się m. in. dwa tomy rozmów: „Trudna ponowoczesność” oraz „Horyzonty ponowoczesności”. Seminaria te i publikacje (prócz wcześniejszych spotkań w warszawskim Instytucie Kultury i ich zapisów w „Kulturze współczesnej”) do pewnego stopnia usankcjonowały powrót Profesora do aktywnej współpracy naukowej ze swymi koleżankami i kolegami z Polsce. Bez wątpienia przysłużyły się popularyzacji myśli baumanowskiej w polskim środowisku humanistycznym. Już niebawem Bauman stanie się przecież jednym z najbardziej inspirujących oraz najczęściej komentowanych filozofów nowoczesności oraz obserwatorów przemian społecznych i kulturowych końca wieku. Spotkania te jednak zaowocowały nie tylko spektakularną karierą myśli Baumana, ale także licznymi kontaktami osobistymi – nieformalna atmosfera puszczykowskich rozmów, jak przypominała Anna Zidler-Janiszewska, spowodowała, iż „po powrocie do Leeds sieć korespondencji Zygmunta znacznie się rozrosła”[1]. Od tej, pierwszej wizyty związki Profesora z Poznaniem odnowiły się i ożywiły. Zeidler-Janiszewska tak wspomina te spotkania:

„Już w pierwszym dniu pobytu odwiedził różne miejsca swojego dzieciństwa – Jeżyce, gdzie mieszkał i chodził do szkoły, Stary Rynek i ulicę Wroniecką, gdzie ojciec miał sklep, most, z którego zrozpaczony po finansowym krachu ojciec skoczył do Warty… Spotkał się też wówczas po raz pierwszy po wojnie ze swoim dobrze zapamiętanym kolegą szkolnym, stryjem (…) Zbyszka Melosika; stryj ów przychodził później na różne poznańskie odczyty i spotkania Zygmunta (gdy starsi panowie mogli siedzieć obok siebie, trzymali się zazwyczaj za ręce). (…) Pretekstem był zawsze jakiś wykład, konferencja lub promocja książki (Zygmunta bądź Janiny) połączone ze spotkaniami prywatnymi. Odbywały się one w gościnnym domu Anny i Wojciecha Jamroziaków, u Romana Kubickiego, w mieszkaniach i pracowniach poznańskich artystów: Antoniego Zydronia i Piotra C. Kowalskiego (ich obrazy goście zabierali do Leeds)”.

Wywiady z Baumanem, wspólne projekty publikacyjne stawały się także pretekstem do odwiedzin w domu Baumanów:

„Pierwszy raz pojechaliśmy z Romanem Kubickim do Leeds w czerwcu 1995 roku. Zygmunt i Jasia czuli się za nas odpowiedzialni jak za dzieci – karmili (niezwykle obficie), poili, wozili po okolicach, prowadzili do muzeów; tylko raz czy dwa bardzo niechętnie pozwolili nam samodzielnie wybrać się do centrum”.

Dwie ostatnie, niezwykle ważne wizyty Profesora w Poznaniu odbyły się w 2012 i 2013 roku: pierwsza przy okazji nadania doktoratu honoris causa przez Uniwersytet Artystyczny, druga w związku z wykładem, który wygłosił podczas festiwalu „Malta”.

O osobiste wspomnienia o intelektualiście i człowieku, który chętnie wchodził w naukowy dialog, dzielił się swoimi obserwacjami i przemyśleniami nie tylko w książkach, ale także podczas rozmów prywantych, w korespondencji, w wywiadach – poprosiliśmy przyjaciół Profesora.

Cytaty pochodzą z tekstu Anny Zeidler-Janiszewskiej „Poznańskie powinowactwa Zygmunta Baumana”, opublikowanego w: „Studia socjologiczne”, nr 1/2017 (224).

Wejściówka w cenie 1 zł do odbioru w kasie teatru.
Kontakt:

Tel 61 852 05 41; 61 852 56 28;
E-mail rezerwacja@teatr-polski.pl