Je po francusku znaczy „ja”, jeu – to „zabawa” lub „gra”. Obydwa słowa wymawia się tak samo. Czy w tańcu możliwe jest doświadczenie ciała i ruchu w taki sposób, żeby ruch nie ukrywał ciała ani mu nie zaprzeczał, sprowadzając je do dwuwymiarowego obrazu, ale – wręcz przeciwnie – by je ustanawiał w rzeczywistości trójwymiarowej? Czym jest ponowne stawanie się ciałem? Zabawą z własną odrębnością. Poważną grą z uczuciem spadania. Melancholijną rozmową z własnym lustrzanym odbiciem, doświadczeniem nieskończoności. Autorami spektaklu są Laurent Chétouane i Mikael Marklund.
Laurent Chétouane (ur. 1973) jest choreografem i reżyserem. Po ukończeniu studiów inżyniersko-chemicznych w 1996 r. podjął studia teatrologiczne w Paryżu, a następnie reżyserskie na University of Music and Performing Arts we Frankfurcie. Twórczość jest dla niego przede wszystkim procesem, w którym bada się złożone relacje zachodzące między poszczególnymi elementami przedstawienia – tekstem, muzyką, choreografią, osobowością i ciałem tancerzy. Nie jest to jedynie działalność z pola estetycznego, ale sytuacja ciągłego eksperymentu, badania granic ekspresji i stawiania filozoficznych pytań. Dowodem na to jest współpraca z francuskim myślicielem Jeanem-Lukiem Nancym, m.in. przy spektaklu Khaos, a także jego działalność pedagogiczna i warsztatowa. Artysta w oryginalny sposób łączy praktykę z teorią, a teatr traktuje jako równoprawny teren wytwarzania dyskursu filozoficznego.
Laurent Chétouane mieszka i pracuje przede wszystkim w Niemczech, gdzie wielokrotnie wystawiał sztuki niemieckich klasyków – Schillera, Goethego, Büchnera, Müllera. Zrealizował również wiele spektakli, a następnie projektów tanecznych we Francji, w Holandii, Belgii, Australii, we Włoszech, w Turcji, Japonii, Rosji i Szwajcarii.