Film nie ma typowej fabuły, składa się ze strumienia poetyckich obrazów o autobiograficznym wydźwięku. Sam Tarkowski mówił o swoim filmie: „Jest to historia życia mojej matki, a zarazem w jakiejś mierze i mego”.
Andriej Tarkowski (1932–1986) jest uważany za jednego z największych artystów w historii sztuki filmowej, nazywany „poetą ekranu”. W swojej twórczości poruszał tematykę duchowości, poszukiwania transcendencji i egzystencjalnego rozdarcia definiującego życie ludzkie.